گروه‌های یهودی همواره این بناهای یادبود را مورد انتقاد قرار داده‌اند و تصریح می‌کنند که سربازان در لشکر گالیسیا یا به آدولف هیتلر وفادار بوده‌اند، یا در جرایم آلمان نازی شریک بوده‌اند و یا خود مرتکب جرم شده بودند. با این حال، برخی از اوکراینی‌ها این سربازان را مدافعان آزادی می‌خوانند که تنها به همراه نازی‌ها به منظور مقاومت در برابر شوروی‌ها در تلاش برای یک اوکراین مستقل جنگیده‌اند.

تاریخ جنجالی

لشکر گالیسیا بخشی از وافن اس اس، یک واحد نظامی نازی بود که در مجموع مشخص شد که در جنایات متعددی از جمله قتل عام غیرنظامیان یهودی دست داشته است.

در طول جنگ، بیش از یک میلیون یهودی در اوکراین، عمدتاً بین سال‌های ۱۹۴۱ و ۱۹۴۲ کشته شدند.

لشکر گالیسیا به ارتکاب جنایات جنگی متهم شده است، اما اعضای آن هرگز در دادگاه مجرم شناخته نشده اند.

گروه‌های یهودی بناهای یادبود کانادایی به کهنه سربازان اوکراینی را که در این لشکر جنگیده‌اند محکوم کرده‌اند و می‌گویند که این بناها « تجلیل از کسانی است که فعالانه در جنایات هولوکاست شرکت کردند».

یکی از این بناهای تاریخی در یک گورستان خصوصی اوکراینی در اوکویل، انتاریو قرار دارد و دارای نشان لشکر گالیسیا است. یکی دیگر توسط کهنه سربازان اوکراینی در جنگ جهانی دوم در ادمونتون، آلبرتا قرار داده شد.

سومی نیز در ادمونتون، مجسمه‌ای از نیم‌تنه رومن شوخویچ، رهبر ملی‌گرای اوکراینی و همکار نازی‌ها را به تصویر می‌کشد که واحدهای تحت فرماندهی‌اش متهم به قتل عام یهودیان و لهستانی‌ها هستند.

با این حال، دخالت شوخویچ مورد بحث است و او عضوی از لشکر گالیسیا نبود.

این بناهای تاریخی که قدمت آن‌ها به دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ بازمی‌گردد، همه در سال‌های اخیر مورد تخریب قرار گرفته‌اند و کلمه «نازی» روی آن‌ها با رنگ قرمز درج شده است.

چرا در مورد معنا و مفهوم بناهای تاریخی اختلاف نظر وجود دارد؟

دیوید مارپلز، استاد تاریخ اروپای شرقی در دانشگاه آلبرتا گفت که این به تاریخ اوکراین در جنگ و همچنین ساختار جامعه بزرگ مهاجران اوکراینی در کانادا برمی گردد.

در طول جنگ جهانی دوم، میلیون‌ها اوکراینی در ارتش سرخ شوروی خدمت کردند، اما هزاران نفر دیگر در طرف آلمانی تحت لشکر گالیسیا جنگیدند.

پروفسور مارپلز گفت کسانی که با آلمان جنگیدند معتقد بودند که این امر به آنها یک کشور مستقل از حکومت شوروی می دهد.

در آن زمان، اوکراینی‌ها از شوروی به خاطر نقششان در قحطی بزرگ اوکراین در سال‌های ۱۹۳۳-۱۹۳۲، که به هولودومور نیز معروف بود و حدود پنج میلیون اوکراینی را به قتل رساند، ناراحت بودند.

پروفسور مارپلز گفت که ایدئولوژی های راست افراطی نیز در بیشتر کشورهای اروپایی در دهه ۱۹۳۰ – از جمله بریتانیا – مورد توجه قرار گرفتند و اوکراین نیز از این قاعده مستثنی نبود.

پس از شکست آلمان، برخی از سربازان لشکر گالیسیا پس از تسلیم شدن به نیروهای متفقین، اجازه ورود به کانادا را گرفتند. اقدامی که در آن زمان با مخالفت گروه‌های یهودی روبرو شد.

برخی از کانادایی‌های اوکراینی تبار این سربازان و لشکر گالیسیا را به عنوان «قهرمانان ملی» می‌بینند که برای استقلال کشور جنگیده‌اند.

آنها همچنین معتقدند که همکاری آنها با آلمان نازی کوتاه مدت بود و آنها از جمله شوخویچ، در نهایت برای اوکراین آزاد هم با شوروی و هم با آلمان ها جنگیدند.

اما جامعه یهودی به این موضوع متفاوت می نگرد.

مایکل ماستین، مدیر بنای برث کانادا به بی‌بی‌سی گفت: «نکته اصلی این است که گالیسیا، چهاردهمین واحد اس‌اس، نازی‌ها بودند. کانادا در گذشته از طریق کمیسیونی در سال ۱۹۸۵ که وظیفه بررسی ادعاهایی مبنی بر تبدیل شدن کانادا به پناهگاه جنایتکاران جنگی نازی ها را بر عهده داشت، به این تاریخ پرداخته است.

گزارشی که در سال بعد توسط کمیسیون منتشر شد به این نتیجه رسید که هیچ مدرکی وجود ندارد که اوکراینی‌هایی را که با آلمان نازی جنگیده‌اند به جنایات جنگی خاص مرتبط کند.

این گزارش افزود: « صرف عضویت در گالیسیا برای توجیه پیگرد قانونی کافی نیست».

یافته های این گزارش از آن زمان توسط گروه های یهودی و برخی از مورخان مورد اعتراض قرار گرفته است.

پروفسور مارپلز گفت که در زمان انتشار این گزارش، برخی از آرشیوهای جنگ جهانی دوم در اوکراین و روسیه در دسترس نبودند و از آن زمان به صورت عمومی منتشر شده‌اند و تحقیقات جدیدی در مورد این موضوع انجام شده است.

او گفت که سپس از طریق این تحقیقات تکمیلی مشخص شد که برخی از کسانی که در گالیسیا خدمت می کردند در جنایات جنگی دست داشتند، اگرچه هیچ یک از آنها هرگز محکوم نشدند.

اطلاعات نادرست روسیه تاریخ اوکراین را هدف قرار می دهد

با ورود این بحث تاریخی به قرن بیست و یکم، تبلیغات مدرن روسیه که برای توجیه تهاجم خود به این کشور، دولت اوکراین را به دروغ نازی می‌نامید، پیچیده‌تر شد.

پروفسور مارپلز گفت در حالی که افراط گرایی راست هنوز در اوکراین وجود دارد، اما بسیار کمتر از آن چیزی است که تبلیغات روسی سعی می کند مردم آن را باور کنند و مقامات منتخب اوکراین به هیچ گروه راست افراطی در این کشور وابسته نیستند.

پروفسور مارپلز گفت: «روسیه این روایت را بسیار ساده کرده است.

گروه های اوکراینی در کانادا می گویند که اختلاف بر سر بناهای تاریخی و حضور آقای هانکا در پارلمان، نتیجه این تبلیغات است.

در سال ۲۰۱۷، قبل از تهاجم روسیه به اوکراین، اما زمانی که تنش‌های بین دو‌کشور بالا بود، سفارت روسیه در کانادا از وجود بناهای تاریخی اوکراین در کانادا انتقاد کرد و آنها را به ادای احترام به “همدستان نازی” متهم کرد.

تاراس پودیلسکی، سخنگوی مجتمع اتحاد جوانان اوکراین در ادمونتون که مجسمه شوخویچ را در خود جای داده است، گفت: کناره گیری سریع آقای هانکا توسط سیاستمداران کانادایی جدیدترین اثر کمپین اطلاعات نادرست روسیه است.

وی افزود هیچ مدرکی دال بر ارتباط این کهنه سرباز با جنایات جنگی وجود ندارد.

آقای پودیلسکی گفت: «بدون هیچ گونه روند قانونی، این شخص قربانی روایت روسی است که اکنون موفق بوده است.»

آقای مستین از گفت که او به ماهیت پیچیده این تاریخ، به ویژه برای برخی از مهاجران اوکراینی، اذعان دارد.

اما او گفت هرگونه ارتباط با نازیسم “چیزی نیست که بتوانیم اجازه دهیم نسل های آینده جشن بگیرند یا سفید کنند”.

به طور گسترده تر، محققان هولوکاست در سال های اخیر چندین کشور اروپای شرقی را به دلیل کم اهمیت جلوه دادن نقش آنها در قتل عام یهودیان در طول جنگ جهانی دوم مورد انتقاد قرار داده اند.

هر دو گروه یهودی در کانادا و کانادایی های اوکراینی تبار پشت این بناهای تاریخی گفتند که در مورد این موضوع گفتگو کرده اند.

با این حال، هر دو گفتند که قادر به توافق بر سر مسیری نیستند.

آقای پودیلسکی درباره مجسمه شوخویچ در ادمونتون گفت: «این در دارایی خصوصی خودمان است، در اموال عمومی نیست، و برای ماست که نمادی از آزادی اوکراین داشته باشیم». ما می دانیم که هیچ تخلفی در کار نبوده است.»

آقای ماستین گفت که به نظر او، جریان اخیر در مجلس عوام کانادا نشان می دهد که در دانش کانادا از تاریخ نازی ها شکاف هایی وجود دارد.

او گفت: «ما در کانادا وضعیتی داریم که در آن از تاریخچه خودمان در مورد عاملان نازی که به این کشور راه یافته‌اند، نمی دانیم.

او و دیگر افراد جامعه یهودی در کانادا خواستار بررسی مجدد این تاریخ شده‌اند.

واقعاً مهم است که مدیریت این جریان در بالاترین سطح و توسط نخست وزیر ما انجام شود، زیرا این چیزی است که جامعه یهودی برای دهه ها خواستار آن بوده است.»

منبع تصویر، GETTY IMAGES