اقدام تلاشی از سوی روسیه برای قدرت‌نمایی در خلال تنش با غرب بر سر اوکراین تلقی می‌شود.
این شناورها در خلیج هاوانا لنگر انداخته‌اند که حدود ۱۴۵ کیلومتر از ایالت فلوریدا آمریکا فاصله دارد.
وزارت دفاع روسیه میگوید که ناوچه (ناو محافظ) ادمیرال گورشکوف و زیردریایی کازان هر دو حامل سلاح‌های پیشرفته از جمله موشک‌های هایپرسونیک زیرکون هستند. این گروه پیشتر در اقیانوس اطلس رزمایش موشکی انجام داد.
اما وزارت خارجه کوبا میگوید که هیچ یک از این شناورها حاوی سلاح اتمی نیست و بازدید پنج روزه آنها تهدیدی برای منطقه نیست.
شبکه سی‌بی‌اس آمریکا گزارش می‌دهد که نیروی دریایی این کشور از شهپاد (شناورهای هدایت شونده بدون سرنشین) برای دنبال کردن شناورهای روسیه هنگام نزدیک شدن به کوبا استفاده کرد.
وزارت دفاع روسیه در بیانیه‌ای گفت که این بازدید غیررسمی است، بنابراین خدمه شناورها اجازه دارند «استراحت کنند و با جاذبه‌های محلی آشنا شوند.»
KABR : کوبا کشور که سال ها است تشنه تحولات جهانی است و یگانه آدرس مقاومت سوسیالیست ها در قاره آمریکا به کشور های جنوب آمریکا است ولی از نظر اقتصادی سخت ضعیف و از نظر باور و نظم در حزب سوسیالیست کوبا سخت قدرتمد و صاحب اراده هستند که بعداز ۴۷ سال قدرت نمايی فیدل کاسترو که برادر اش به قدرت رسیده باز هم نظم و اراده محکم دارند در مقابل تحریم های ابرقدرت جهان ایالات متحده امریکا با اینکه آسیب بزرگ به اقتصاد این کشور رسانیده باز هم ایستادگی می کنند در آنطر دنیا در کشور خراسان بزرگ که با نام جعلی منطقه افغانستان در سال ۱۲۹۸ با استقلال دروغ دزدی شده سوسیالیست در جنگ قومی توسط خود رهبر حزب با تمام امکانات نظامی شان از بین رفتن و با این که آمریکا و اورپا امکانات بزرگ اقتصادی را سرازیر کردند در اخیر به گذشته بدختی برگشته .
ادامه اخبار چرا روسیه در گذشته به کوبا که متحد دیرینه این کشور است ناو جنگی اعزام کرده، اما زمان اقدام کنونی آن را متمایز می‌کند.
در خلال تنش فزاینده بر سر تهاجم تمام عیار نظامی روسیه به اوکراین که در سال ۲۰۲۲ شروع شد، برخی این حرکت را تلاشی برای قدرت‌نمایی قلمداد می‌کنند.
مسلما به نظر می‌رسد که این حاوی پیامی واضح از کرملین برای واشنگتن درباره چیزی باشد که مسکو مداخله در حیات خلوت خود می‌داند.
این بازدید همچنین نشانه مهم حمایت از دولت کمونیستی کوبا و متحد آن، ونزوئلا، است؛ کشوری که ممکن است مقصد بعدی شناورهای روسیه بعد از هاوانا باشد.
مقام‌های آمریکایی اشاره کرده‌اند که از بازدید ناوها و زیردریایی روسیه آگاه هستند اما آنها را تهدیدی برای آمریکا نمی‌دانند. آنها اضافه کردند که برداشت‌شان این است که زیردریایی روسیه سلاح هسته‌ای حمل نمی‌کند.
در مجموع هرچند این بازدید ممکن است عادی به نظر برسد، اما با توجه به خصومت‌های گسترده‌تر جهانی اصلا عادی نیست.
کوبایی‌ها و نوستالژی جیره‌بندی دوره جنگ سرد؛ حقوقی که به ۲۰ دلار در ماه رسیده و شکمی که گرسنه مانده
«ماریا دِ لوس آنجلس پوزو»، مانند میلیون‌ها کوبایی دیگر، با حسرت به زمانی فکر می‌کند که دفترچه سهمیه‌بندی دولتی، تمام نیازهای غذایی خانواده‌اش را از همبرگر، ماهی و شیر گرفته تا شکلات و آبجو تأمین می‌کرد. آنها با این کوپن‌ها حتی برای تولد و عروسی هم کیک می‌گرفتند.
«لیبرتا»، سیستم جیره‌بندی کوبا، ژوئیه ۱۹۶۳ به راه افتاد و به یکی از ارکان اصلی نظام سوسیالیستی جزیره تبدیل شد و به مردم در بحران‌هایی مانند کاهش کمک‌های شوروی که منجر به محرومیت‌های دهه ۱۹۹۰ به نام «دوره ویژه» شد، کمک کرد.
اکنون آن سیستم درگیر یک بحران عمیق اقتصادی است که طی دو سال گذشته منجر به مهاجرت تقریباً نیم میلیون کوبایی به ایالات متحده و هزاران نفر دیگر هم به اروپا شده است. این بحران همچنین منجر به کاهش چشمگیر دسترسی به غذای سهمیه‌بندی برای کسانی شده که قصد مهاجرت ندارند.
بسیاری از کوبایی‌ها احساس می‌کنند که مهارت‌ها و دانش لازم برای زندگی در کشور جدیدشان که با نابرابری‌های زیادی روبرو است را ندارند. این احساس با باز شدن بازارهای خصوصی کوچک و قیمت‌های مشابه قیمت‌های بین‌المللی بدتر شده است. این در حالی است که در کوبا تجارت غیردولتی تا دهه‌های اخیر ممنوع بود و درآمدها همچنان بین ۱۶ تا ۲۳ دلار در ماه باقی مانده است.
پوزو، ۵۷ ساله، کارگر مدرسه‌ای که با خواهر معلول و پدرش در آپارتمانی در هاوانا زندگی می‌کند، میگوید: «همه چیز به صورت سهمیه‌های کوچک و با تأخیر می‌رسد.» درآمد آنها با هم، ماهی ۱۰ دلار است.
کالاهای اساسی مانند یک کیلوگرم شیر خشک می‌تواند تا ۸ دلار قیمت داشته باشد.
پوزو گفت: «ما دیگر کالاهایی را که به آن عادت کرده بودیم، نداریم. ما از محرومیت‌های شدید رنج می‌بریم.»
این ماه در شهر شرقی سانتیاگو، معترضان با خاموشی‌های تا هشت ساعته و کمبود مواد غذایی به خیابان‌ها ریختند. رسانه‌های دولتی اعتراضات در سانتیاگو را تأیید کردند و ویدیوهایی که مردم را در حال شعار دادن «برق و غذا» نشان می‌داد، به سرعت توسط کوبایی‌ها داخل و خارج از جزیره در پلتفرم‌هایی مانند ایکس و فیس‌بوک به اشتراک گذاشته شد. یک گروه غیردولتی حقوق بشر که وضعیت کوبا را بررسی می‌کند، گفت که حداقل سه نفر دستگیر شده‌اند.
پوزو با نرخ فعلی ارز، تنها ۲ دلار در فروشگاه‌های دولتی یارانه‌ای برای تهیه مایحتایجش پرداخت می‌کند. او در ماه فوریه چند کیلو برنج، لوبیا، مقداری شکر و نمک، روغن، گوشت فرآوری شده و صابون برای خانواده سه نفره‌اش خریده است.
پوزو میگوید که از بستگانش در خارج از کشور پول دریافت نمی‌کند. البته که طبق آمار، حدود ۷۰ درصد از خانواده‌ها چنین پولی از بستگانش در خارج از این کشور دریافت می‌کنند و حتی این مورد نشانه اصلی اختلاف طبقاتی در کوبا است.
در حالی که آمار رسمی وجود ندارد، بسیاری از کارشناسان تخمین می‌زنند که کوبایی‌های خارج از کشور در سال ۲۰۱۹، ۳ میلیارد دلار به خانه فرستاده‌اند.
کوبا مدت‌هاست که با کمبود تولید و کشاورزی دست و پنجه نرم می‌کند
ریکاردو تورس، اقتصاددان دانشگاه آمریکایی در واشنگتن، گفت: «کمبود ارز و تجهیزات مورد نیاز، وضعیت را حتی بدتر می‌کند و این در حالی است که نهاده‌های کشاورزی مانند حشره‌کش‌ها و کودها در دسترس نیست.»
کاماگئی، یکی از مراکز اصلی دامداری کوبا، تنها توانست ۴۲.۸ میلیون لیتر شیر در سال گذشته تولید کند، در حالی که تولیدکنندگان توافق کرده بودند ۸۱.۳ میلیون لیتر شیر بفروشند. تولیدکنندگان از این شکایت دارند که قیمت‌های دولتی هزینه‌های آنها را جبران نمی‌کند.
دولت کوبا خسارت اقتصادی ناشی از کووید-۱۹ به همراه تحریم‌های ایالات متحده و تغییرات کلان اقتصادی در سال‌های اخیر که منجر به تورم شدید شده را مقصر می‌داند.
کارلوس فرناندز دِ کوسئو، معاون وزیر خارجه در مصاحبه‌ای با آسوشیتدپرس گفت: «می‌توانید امروز فروشگاه‌های خصوصی را ببینید که تمام محصولاتی را که می‌خواهید دارند: شیر، نان، شکر، هر چه بخواهید، با قیمت‌هایی که برای اکثر مردم قابل دسترس نیست.» او همچنین گفت: «دولت همچنان متعهد است که سهمیه‌ای برابر را برای همه فراهم کند.»
آمارهای رسمی نشان می‌دهد که میانگین تورم سالانه کوبا طی سه سال گذشته تقریباً ۵۰ درصد در سال بوده و تولید ناخالص داخلی ۲ درصد کاهش یافته است.
با توجه به این سناریو، دولت کوبا در تلاش است تا ۴ میلیون نفری که از طریق سیستم دفترچه سهمیه‌بندی لیبرتا، غذای یارانه‌ای دریافت می‌کنند را کاهش دهد.
پنجمین سالگرد مرگ کاسترو؛ مرکز پاسداری از آثار و افکار رهبر انقلاب کوبا با حضور مادورو افتتاح شدپنجمین سالگرد مرگ کاسترو؛ مرکز پاسداری از آثار و افکار رهبر انقلاب کوبا با حضور مادورو افتتاح شد
نیکلاس مادورو، رئیس‌جمهوری ونزوئلا در صفحه توئیتر خود ضمن تجلیل از فیدل کاسترو نوشت که وی «قهرمانی فراطبیعی و ثابت‌قدم» بود.
مرکز پاسداری از آثار و افکار فیدل کاسترو، رهبر فقید انقلاب کوبا روز پنجشنبه همزمان با پنجمین سالگرد درگذشت وی در هاوانا، پایتخت این کشور افتتاح شد.
نیکلاس مادورو، رئیس‌جمهوری ونزوئلا که در سفری غیرمنتظره به کوبا رفته است در این مراسم حضور داشت. میگل دیاز کانل، رئیس‌جمهوری فعلی و رائول کاسترو، رئیس‌جمهوری پیشین کوبا نیز در مراسم افتتاح مرکز فیدل کاسترو شرکت کردند. با این حال هیچ‌کدام از شرکت‌کنندگان عالی‌رتبه در این مراسم سخنرانی نکردند.
رئیس‌جمهوری ونزوئلا در صفحه توئیتر خود ضمن تجلیل از فیدل کاسترو نوشت که وی «قهرمانی فراطبیعی و ثابت‌قدم» بود.
فیدل کاسترو که در سال ۲۰۱۶ در سن ۹۰ سالگی درگذشت با هدایت انقلاب کوبا حکومت سوسیالیستی این کشور را که همچنان هم پابرجاست بنیان نهاد. او در سال ۲۰۰۶ پس از ۴۷ سال حکمرانی قدرت را به برادرش رائول کاسترو واگذار کرد.
میگل دیاز کانل که در سال ۲۰۱۸ جانشین رائول کاسترو شد در صفحه توئیترش نوشت که دفتر کار فیدل کاسترو در کاخ ریاست‌جمهوری همچنان مانند آخرین روز کاری او نگهداری می‌شود و الهام‌بخش او به عنوان رئیس‌جمهوری کوبا است.
پارلمان کوبا یک ماه پس از مرگ فیدل کاسترو طبق وصیت او استفاده از اسم وی برای نامگذاری نهادها، خیابان‌ها، بناها، پارک‌ها و اماکن عمومی را ممنوع کرد. به این ترتیب اکنون در کوبا هیچ کدام از اماکن عمومی به یاد رهبر فقید انقلاب کوبا نامگذاری نشده است هرچند تصاویر فیدل کاسترو به انحاء مختلف در اقصی نقاط این کشور به چشم می‌خورد.
پارلمان کوبا تنها استثنایی که برای استفاده از اسم فیدل کاسترو برای نامگذاری اماکن عمومی در نظر گرفت مربوط به مرکزی است که روز پنجشنبه افتتاح شد.
مخالفان حکومت کوبا ضمن انتقاد از کارنامه سیاسی فیدل کاسترو بر این باور هستند که مقامات این کشور با تمجید گسترده از شخصیت او به شکلی افراطی از وی تصویری آرمانی و قهرمانانه ساخته‌اند؛ این در حالیست که موافقانش او را نماد مقاومت و قهرمانی فراتر از مرزهای کوبا می دانند.
چرا تحریم‌های آمریکا علیه کوبا پس از ۶۰ سال لغو شدنی نیست؟
تحریم‌های آمریکا علیه کوبا که در فوریه ۱۹۶۲ وضع شد و هنوز هم وجود دارد، یکی از طولانی‌ترین تحریم‌های جهان که از سوی یک کشور علیه کشور دیگر اعمال شده است. اما این تحریم‌ها با چه هدفی وضع شد و طی ۶ دهه گذشته چه تغییراتی و تاثیراتی داشته و مهمترین موانع لغو آنها چه بوده است؟
تحریم‌های آمریکا علیه کوبا که در فوریه ۱۹۶۲ وضع شد و هنوز هم وجود دارد، یکی از طولانی‌ترین تحریم‌های جهان که از سوی یک کشور علیه کشور دیگر اعمال شده است.
هر چند باراک اوباما، رئیس جمهوری اسبق ایالات متحده اقدام‌هایی را برای برای کاهش تحریم‌ها و بهبود روابط بین واشنگتن و هاوانا آغاز کرده بود ولی دونالد ترامپ، رئیس جمهوری پیشین آمریکا تقریبا تمام این اقدامات را متوقف کرد و حتی تحریم‌های جدیدی را نیز علیه کوبا وضع کرد.
ولی با وجود گذشت بیش از یک سال از آغاز به کار دولت جو بایدن هنوز نشانه‌های جدی از تلاش دوباره دموکرات‌ها برای کاهش تحریم‌ها علیه هاوانا مشاهده نشده است.
ما این تحریم‌ها با چه هدفی وضع شد و طی ۶ دهه گذشته چه تغییراتی و تاثیراتی داشته و مهمترین موانع لغو آنها چه بوده است؟
هدف: تغییر رژیم
فرمان اجرایی ۳۴۴۷ که توسط جان اف کندی، رئیس جمهوری وقت ایالات متحده در سوم فوریه ۱۹۶۲ امضا شد، تجارت بین آمریکا و کوبا را با استناد به «همسویی هاوانا با قدرت‌های کمونیستی» تحریم کرد. اما آقای کندی در آستانه اجرایی شدن این تحریم در ۷ فوریه همان سال، برای خود محموله‌ای شامل هزار و دویست نخ سیگار کوبایی سفارش داد.
جان کاولیچ، رئیس شورای تجاری و اقتصادی ایالات متحده و کوبا، هدف اصلی آمریکا از وضع تحریم‌ها، حداقل آن گونه که تبلیغ شده، «تغییر رفتار رژیم کوبا» بوده است.
در سال‌های اخیر نیز واشنگتن تحریم‌ها علیه کوبا را با استناد به نقض حقوق معترضان به وضع موجود از سوی هاوانا و حمایت آن از دولت نیکلاس مادورو، رسیس جمهوری ونزوئلا، توجیه کرده است. با این حال، کوبا هنوز حاضر به تعدیل رویکرد خود نسبت به این دو موضوع مطرح شده از سوی آمریکا نشده است.
آغاز محاصره اقتصادی
آلینا لوپز هرناندز، محقق و نویسنده کوبایی، میگوید: «تا زمانی که تحریم‌های آمریکا علیه کوبا بُعدی دوجانبه داشت و هاوانا نیز تحت حمایت اتحاد جماهیر شوروی قرار داشت، تحمل تحریم‌ها برای کوبا راحت‌تر بود ولی این تحریم‌ها به مرور ابعاد بیشتری پیدا کرد.»
در واقع، از زمان تصویب قوانین توریچلی و هلمز-برتون در سال‌های ۱۹۹۲ و ۱۹۹۶ برای اعمال تحریم‌های بین‌المللی علیه دولت فیدل کاسترو وضع شد، تمامی شرکت‌ها و بانک‌های خارجی فعال در کوبا با مجازات‌های سختی برای انجام تجارت در کوبا مواجه شدند.
خانم لوپز می‌افزاید: «این دو قانون، تحریم‌ها را از ماهیت دوجانبه خود خارج کرد و وجه ثانویه و بین‌المللی به آن بخشید تا تحریم کوبا در عمل به یک محاصره اقتصادی بدل شود.»
هر چند تحریم موادغذایی از سال دو هزار از شمول این تحریم‌ها خارج شد ولی مطابق برآورد دولت کوبا، محاصره اقتصادی آمریکا حدود ۱۵۰ میلیارد دلار به اقتصاد این کشور آسیب زده است.
- نویسنده : قیام خوراسانی
- منبع خبر : BBC یورو نیوز / KABR
