طالبان در جریان یک ماه گذشته بیش از ۵۰ تن از شهروندان کشور به شمول نظامیان پیشین، زنان، مردان کهن‌سال، جوانان و کودکان را به قتل رسانده‌اند. این گروه همچنان به بازداشت، شکنجه، تحقیروتوهین و زندانی کردن نیروهای مخالف خود ادامه داده است. شهروندان کشور می‌گویند که این قتل‌ها تنها مواردی است که جزییات‌شان رسانه‌ای شده،‌ در حالی که ده‌ها مورد دیگر از ترس طالبان رسانه‌ای نمی‌شود و رسانه‌ها نیز نمی‌توانند به اطلاعات دسترسی پیدا کنند. به گفته آنان، اعلام عفو عمومی طالبان دروغ است و نظامیان پیشین نباید به این گروه اعتماد کنند. این قتل‌ها از سوی منابع معتبر به طالبان نسبت داده شده‌اند، اما ده‌ها مورد قتل دیگر نیز وجود دارد که به تفنگ‌داران ناشناس ارتباط داده شده است. با این حال، گزارش‌های سازمان ملل متحد و سایر نهادهای حقوق بشری نشان می‌دهد که طالبان به ‌شکل گسترده دست به قتل، بازداشت و شکنجه نظامیان پیشین و سایر غیرنظامیان زده‌اند.

جنگ‌جویان طالبان پس از تسلط بر افغانستان، بارها نظامیان پیشین و غیرنظامیان را در محضر عام تیرباران کرده‌اند. این گروه در بیش از یک ماه گذشته بیش از ۵۰ تن از شهروندان کشور به شمول نظامیان پیشین را به قتل رسانده‌اند و ترور ده‌ها تن دیگر به تفنگ‌داران ناشناس نسبت داده شده است.

در حالی این قتل‌ها به تفنگ‌داران ناشناس ارتباط داده شده که باشنده‌گان کشور، طالبان و گروه‌های وابسته‌ به رژیم آنان را متهم به قتل‌های گسترده و هدف‌مند می‌کنند. به گفته آنان، به جز جنگ‌جویان این گروه، دیگران حق گشت‌وگذار با سلاح را ندارند.

به‌تازه‌گی، یک فرمانده طالبان به‌نام خاکسار، دو جوان متعلق به قوم هزاره‌ را در دشت برچی کابل تیرباران کرده است. منابع می‌گویند که این دو جوان سه‌شنبه هفته گذشته از سوی این جنگ‌جوی طالبان در منطقه اونچی باغبانان به قتل رسیده‌ و این گروه به خانواده‌هایشان گفته‌ که «آنان دزدی می‌کردند.»

در همین حال، برخی از باشنده‌گان در واکنش به این رویداد ادعا کرده‌اند که روزانه ده‌ها تن در کابل از سوی طالبان کشته می‌شوند، اما خانواده‌های قربانیان به دلیل هشدارهای طالبان، جزییات را رسانه‌ای نمی‌کنند.

یک باشنده کابل که نمی‌خواهد نامش در گزارش ذکر شود، می‌گوید که یک نظامی پیشین، هفته گذشته، در منطقه باغ ‌داوود در ناحیه پنجم شهر کابل ناپدید شده بود، اما پس از دو روز جسدش پیدا شده است. به گفته او، هنگامی که اعضای خانواده این نظامی به طب عدلی تحت کنترل طالبان مراجعه کرده‌اند، مقام‌های این گروه فهرست ۳۷ نفری را برایشان نشان داده که نام فرد کشته شده را پیداکنند.

طالبان به‌ دنبال قتل، بازداشت و شکنجه نظامیان پیشین، عبدالبشیر، یک فرمانده نیروهای خیزش مردمی حکومت قبلی و همسر باردارش را در روستای «کته‌قروق» ولسوالی اشکمش ولایت تخار به قتل رسانده‌اند. براساس اطلاعات منابع، ملا امیرخان، رییس فواید عامه طالبان در تخار، و قاری فیروز، مدیر استخبارات این گروه در ولسوالی اشکمش، این نظامی پیشین را به قتل رسانده‌اند.

پیش از او، محمد داوود وحدت، نظامی پیشین و کارمند استخبارات طالبان، در مقابل دروازه‌ خانه‌اش در شهرک نیلی، مرکز ولایت دایکندی، از سوی این گروه کشته شده است.

طالبان در یک ماه گذشته دست به قتل غیرنظامیان از جمله افراد کهن‌سال نیز زده‌اند. یک‌ جنگ‌جوی طالبان، یک مرد کهن‌سال به‌نام اسحاق را در روستای سورمه ولسوالی ناهور ولایت غزنی، هنگامی که به سمت مسجد می‌رفته به قتل رسانده است. همچنان یک مرد به‌نام جمال در منطقه نغلوی ولسوالی سروبی ولایت کابل، از سوی طالبان تیرباران شده است.

به تداوم کشتار غیرنظامیان از سوی طالبان، پادشاه‌خان نیازی، یک بزرگ قومی در ساحه دیری نیازی در مرکز ولایت خوست توسط جنگ‌جویان این گروه به قتل رسیده است. این گروه اما متهم را بازداشت نکرده‌ و وی آزادانه گشت‌وگذار می‌کند.

طالبان در پی اعمال فشارهای مضاعف بر زنان، یک زن را به اتهام سفر با مرد نامحرم در فاریاب تیرباران کرده‌اند. یک نوار تصویری در شبکه‌های اجتماعی نشان می‌دهد که طالبان یک زن را مورد بازجویی قرار می‌دهند. منابع می‌گویند که جسد این زن جوان از روستای خواجه عثمان ولسوالی المار ولایت فاریاب پیدا شده است.

کودکان نیز در یک ماه گذشته از گلوله‌های طالبان در امان نمانده‌اند. جنگ‌جویان این گروه یک کودک ۱۰ ساله را در منطقه پایکمر «رضاها» از مربوطات شهر فیروزکوه، مرکز ولایت غور، به قتل رسانده‌اند. به گفته منابع، طالبان می‌خواستند پدر وی را به قتل برسانند که مرمی به او اصابت کرده است.

قتل‌های مرموز و انتساب به تفنگ‌داران ناشناس نیز به گونه بی‌پیشینه‌ای به‌ویژه در هرات در بیش از یک ماه گذشته منتشر شده است. براساس اظهارات منابع محلی، تفنگ‌داران ناشناس یک مرد ۳۳ ساله به‌نام عبدالغفور را در روستای «قصر انبیاء» ولسوای گذره ولایت هرات با ضرب گلوله به قتل رسانده‌اند.

دو عالم دینی اهل تشیع به‌نام‌های شیخ‌ رجب اخلاقی و خادم حسین هدایتی، به‌شمول شش تن دیگر در مقابل مسجد «سیدالشهداء» در منطقه جبرییل تیرباران شده‌اند. همچنان یک مرد ۶۰ ساله در روستای غوران ولسوالی گذره این ولایت از سوی تفنگ‌داران ناشناس به قتل رسیده است.

قتل‌های زیادی در جریان یک ماه گذشته در هرات صورت گرفته که بیش‌تر آن‌ها به طالبان نسبت داده شده است. به گفته منابع، تفنگ‌داران ناشناس یک مرد جوان را در مقابل شفاخانه‌ حوزوی هرات به قتل رسانده‌اند که جز طالبان، دیگر کسی توانایی حمل سلاح در داخل شهر را ندارد.

ولایت نیمروز نیز در بیش از یک ماه گذشته، شاهد قتل‌ زنجیره‌ای  غیرنظامیان و نظامیان بوده است. به قول منابع، جنگ‌جویان طالبان زیر نام تفنگ‌داران ناشناس یک‌جوان به‌نام یارگل را در ناحیه اول شهر زرنج تیرباران کرده‌اند.

دادستان‌های حکومت قبلی در بیش‌تر از دو سال گذشته بارها مورد بازجویی طالبان قرار گرفته‌اند. یک دادستان به‌نام نقی‌محمد، در مسیر کابل – ننگرهار، پس از ناپدید شدن، جسدش در حالی به خانواده‌اش تحویل داده شده که آثار شکنجه در بدن او به مشاهده رسیده است. منابع، قتل او را به طالبان نسبت داده‌اند.

زنان و دختران در رژیم طالبان افزون بر محرومیت از ابتدایی‌ترین حقوق انسانی‌شان، مورد قتل، شکنجه و بازداشت نیز قرار گرفته‌اند. در جریان یک ماه گذشته، دو زن در ولایت‌های بلخ و فاریاب که مرگ آنان به تفنگ‌داران ناشناس نسبت داده شده، به قتل رسیده‌اند. منابع گفته‌اند که طالبان یک زن ۳۵ ساله به‌نام گلالی را در ولسوالی چمتال بلخ در برابر چشمان کودکان و شوهرش لت‌وکوب و سپس تیرباران کرده‌اند. طالبان یک زن دیگر را در ولسوالی پشتون‌کوت ولایت فاریاب به قتل رسانده‌اند.

ولایت پروان نیز در این مدت گواه قتل‌های مرموز دختران و نظامیان پیشین بوده که تعدادی از خانواده‌ها به دلیل هشدارها و انتقام‌جویی‌های پیهم طالبان، از رسانه‌ای کردن آن ابا ورزیده‌اند. منابع گفته‌اند که یک دختر ۱۹ ساله در روستای «بادامک قلندر» از مربوطات ولسوالی سرخ‌پارسای دره غوربند، به قتل رسیده، اما جزییات دقیقی از قتل وی در دست نیست. پیش از این، منابع قتل‌های مشابه را به طالبان نسبت داده‌اند.

در همین حال، شماری از باشنده‌گان کشور، عفو عمومی طالبان را «دروغ» می‌خوانند. احمد یکی از باشنده‌گان کابل می‌گوید که روزانه ده‌ها «پیر و جوان» بازداشت و جسدشان تحویل داده می‌شود. به گفته او، این گروه به عفو عمومی خود باور ندارند و آن را دامی برای فریب نیروهای مخالف خود ساخته‌اند.

پیش از این، دیده‌بان حقوق بشر و دفتر هیات معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) قتل‌های فراقضایی، بازداشت‌های خودسرانه، شکنجه و ناپدید شدن مقام‌ها و نظامیان حکومت پیشین از سوی طالبان را تایید کرده‌اند. براساس گفته‌های این نهادها، با گذشت بیش از دو سال از تسلط طالبان بر افغانستان، کشتارهای انتقام‌جویانه این گروه متوقف نشده است.

منبع تصویر، GETTY IMAGES

او مدعی شد که نهادهای مختلف «به شمول بعضی حلقات سازمان ملل» علیه آن‌ها دست به «پروپاگند» می‌زنند. او تاکید کرد: «هیچ موردی از طرف امارت اسلامی (حکومت طالبان) تخطی از عفو صورت نگرفته است. اگر جایی بنا به خصومت‌های شخصی صورت گرفته باشد، پیگیری جدی صورت گرفته است.»

مقامات طالبان همواره گفته‌اند که از قتل‌های فراقضایی یا سایر موارد نقض عفو عمومی اطلاعی ندارند.

نمایندگی سازمان ملل متحد در افغانستان می‌گوید که بیشتر این تخلفات در چهار ماه اول بعد از بازگشت طالبان به قدرت (از ۱۵ اوت/آگوست ۲۰۲۱ تا ۳۱ دسامبر) صورت گرفته است.

از پارسال هفتاد مورد قتل مقامات و ماموران دولت سابق افغانستان ثبت شده است.

گزارش یوناما امروز منتشر شده و دوره زمانی ۱۵ آگوست/اوت ۲۰۱۵ تا ۳۰ جون/ژوئن ۲۰۲۳ را در بر می‌گیرد. این گزارش با مرور اعلام «عفو عمومی» رهبر طالبان موارد «دستگیری‌های خودسرانه، بازداشت‌ها، شکنجه و بدرفتاری و تهدیدها» را مستند کرده است.

در گزارش یوناما آمده است که «این افراد در بیشتر موارد، قبل از کشته شدن مدت کوتاهی در بازداشت نیروهای امنیتی حکومت فعلی [طالبان] بوده‌اند.»

یوناما می‌گوید که در مجموع دست‌کم ۸۰۰ مورد نقض حقوق بشر در مدت دو سال تسلط طالبان علیه نظامیان و کارمندان دولت پیشین را بر مبنای «گزارش‌های موثق» بستگان قربانیان و اعضای طالبان مستند کرده است.

ولکر ترک، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد، این قتل‌ها را «خیانت به اعتماد مردم» خوانده است، چراکه پیش‌تر به قربانیان اطمینان داده شده بود که هدف قرار نخواهند گرفت.

«عکس برادرم با مقام‌های وزارت داخله را در مبایلش پیدا کردند»

منبع تصویر، SOCIAL MEDIA

یوناما همچنین مواردی را ثبت کرده است که در آن یک فرد ناپدید می‌شود و جسدش مدتی بعد از طرف مسئولان طالبان، بدون ارائه هیچ‌گونه توضیحی در مورد مرگ او، به بستگانش تحویل داده شده است.

یکی از بستگان قربانیان گفته است: «طالبان برادرم را کشتند … او به عنوان افسر پلیس در وزارت داخله [دولت سابق] کار می‌کرد…۱۰ روز پس از تسلط طالبان، هنگام بازگشت به کابل، طالبان او را از خودروی شخصی بیرون کشیدند… طالبان مبایل او را چک کردند و عکس‌های او با برخی از مقامات وزارت کشور در آن دیدند. به آنها گفت که دانشجو است. اما طالبان به استدلال او اهمیتی ندادند. بعد او را بردند. پس از سه روز جسدش پیدا شد. افراد محلی، جای جسد را به پدرم اطلاع دادند. سپس پدرم جنازه را به ولایت منتقل کرد و ما دفنش کردیم. آثار گلوله‌های زیادی در بدنش بود و سگ‌ها بخشی از بدن او را خورده بودند.»

در گزارش یوناما آمده که در ۲ اکتوبر ۲۰۲۱، عالیه عزیزی، رئیس پیشین زندان زنانه هرات، از کار به خانه برنگشت و تا اوت/آگوست ۲۰۲۳، محل نگهداری وی نامعلوم است.

به گفته یوناما با وجود «تحقیقات» در مورد ناپدید شدن او، مقام‌های طالبان هیچ اطلاعاتی در مورد محل اختفای او منتشر نکرده‌اند.

پیش‌تر اعضای خانواده عالیه عزیزی به رسانه‌ها گفته بودند، طبق مدارک تلفنی که از طرف شرکت مخابراتی محلی به خانواده عالیه عزیزی داده شد، آخرین تماس رسیده به او از طرف رئیس گماشته‌شده از طرف طالبان برای زندان هرات بوده است.

سازمان ملل همچنین از یکی دیگر از قربانیان چنین نقل کرده است: «او [عضو طالبان] به من گفت که می‌دانم که در کار با [اداره دولتی پیشین] و سازمان‌ها برای تشویق زنان و دختران برای شرکت در برنامه‌هایتان فعالیت می‌کردی…بعد با سیلی به صورتم زد و به من گفت ‘تو افغان نیستی، تو مسلمان نیستی. تو کافر هستی از رنگ صورتت پیداست که آدم خوبی نیستی’.»