KABR :
شهر هرات یک از شهرای علمی ، فرهنگی خراسان آریای کهان است که با تاریخ شاهان بزرگ و شاعران و عالمان بزرگ دارا است
در زمین لرزه ی مرگبار اخیر نقاط شهرستان های عطراف شهر مردم عزیز هرات سخت خسارمند شدن
ولی کمک های زیاد از خارج و داخل خراسان آریا به این شهر برای ساختن خانه های و ادامه زندگی در جریان است
با اینکه این کمک ها نظر به شکایت مردم به قسم درست اش به دسترس مردم قرار نگرفته بر هر حال ولی کارهای برای رفع مشکلات عزیزان زلزله زدگان ادمه دارد
از جمله کمک کنندگان خراسانی آقای فرهاد دریا که یک از هنرمندان خوش آواز افغان تبار خراسان آریا که صدا و آواز خوانی اش در بین ملت خراسان آریا دل نشین است جایگاه ای خاص دربین مردم خراسان آریا برای خود ساخته .
فرهاد هم همیشه علاقه دارد با استفاده از موقیت و شهرت و نوازش و احترام در بین ملت خراسان آریا دارد و دل های مردم هویت و سرزمین دزدی شده با نام هویت افغان ما خراسانیان را با خود دارد
سخت کوشش می کند با تبلیغات پرچم افغان که تاریخ دزدی نام خراسان آریا را در خود به نام استقلال سال ۱۲۹۸ درج دارد توجوی شان را با به نام اتحاد زیر پرچم قوم افغان حفظ کند
حقیقت تاریخ نام افغانستان کوچک و تاریخ سال استقلال این افتخار که منافع سیاستمداران افغانه را به کمک پیروان دین همه افغان هستیم دولتی ها و ملاهای خراسانی پش می برد چیز دیگر است
سال ۱۹۱۹ میلادی در زمان پیروزی جنگ سوم مردم خراسان آریا بر جنوب خراسان آریا که اقوم مختلف تاجیک تباران و منطقه افغانستان کوچک بود است. امان الله افغان برای حفظ ادامه دولت افغان که به کمک و جنگ های هندوبریتانیای در دو جنگ پر از دسیسه های افغانی به قدرت رسیده بود در جنگ سوم امان الله تکتیک جنگ های قبلی ضد رهبران خراسان آریا را روی دست گرفت
امان الله افغان شاه پدر کش قاتل برادر بزرگ از پدر کلان تا پدر دست نشانده ی هندوبریتانیای بودند
امان الله بعداز پیروزی جنگ سوم سال ۱۹۱۹ خراسان آریا با مهمانی کودتای را علیه رهبران خراسان انجام داد که اکثر رهبران برجسته پیروزی را به بهانه مهمانی زندانی ساخت و شخص به نام نثار احمد کابلی به بخارا فرار کرد و در آنجا به خدمت مردم تاجیک مبارزه کرد که سرک را به نام نثار احمد کابلی در تاجیکستان امروزی نام گذاری گردیده
بعد از این خیانت بزرگ به خون و غرور مردم خراسان آریا امان الله مثل دیگر رهبران افغان با امضا معاهده لاهور منطقه افغانستان کوچک و مناطق اقوام تاجیک را که در جنوب خراسان اریا بود به هندوبریتانیای تسلیم داد و نام آن منطقه قوم افغان را در سال ۱۲۹۸ در بین دولتی ها در کابل استقلال اعلام کرد !
و داستان تشویق مردم خراسان اریا به افتخار بیرق افغان از این حقیقت ها است که اکثر مردم ما خراسانیان این حقیقت را نظر به هم خونی با افغان تباران و یا نظر به تبلیغات ملاها و رهبران سیاسی که با نام افغان به مردم و جغرافیای خراسان آریا افتخار و رسمیت می دهند جدی نمی گیرند .
با همه مشکلات اجتماعی ، اقتصادی ، فرهنگی ، جغرافیای و سیاسی مردم ما خراسانیان با خیانت از طرف افغان و تبلیغات و رسمیت این نام متحمل گردیده اند باز هم فارسی زبانان افغان تبار مثل فرهاد را هنوزم اغای خود می دانند
آقای فرهاد در گذشته ها کمک های به مردم خراسان آریا تحت نام هویت قوم خوداش داشته
ولی این کمک خانه های تنوری افغانی شهرت فرهاد را کامل چند برابر کرده
خانه به آسیب‌دیدگان زمین‌لرزه سرپناه اضطراری توسط کمک های فرهاد آماده شده غوغا برپا کرده
مردم می گویند از نظر ساخت ، شکل تنور بیش نیست و از نظر انجنیری هم مورد انتقاد قرار گرفته و در رقابت کمک های بد ترین و بی ارزش ترین در بین مردم تعریف می شود
البته خانه های را که فرهاد ساخته با خانه های در عکس های کشور های دیگر نشان داده شده از خانه های تنوری به نام فرهاد ساخته شده کامل فرق دارد
خانه های تنوری آقای فرهاد از نظر بهداشتی تشناب و اشپزخانه و جای برای زندگی یک فامیل خیلی سخت دیده می شود و طور قرون روستای در عصر امروز ساخته شده
بازهم انتقاد ها آقای فرهاد عزیز را در اینجا کم محبت در مقابل مردم شهر نشان می دهد که داری تاریخ فرهنگ کهان است
بسیاری از کاربران شبکه‌های اجتماعی پس از نشر تصاویر خانه‌های اضطراری برای زلزله‌زده‌گان هرات، از چگونه‌گی ساخت آن انتقاد کرده‌اند. این خانه‌های اضطراری از سوی فرهاد دریا، آوازخوان مطرح کشور، در همکاری با برخی از هنرمندان، روزنامه‌نگاران و رسانه‌های در تبعید ساخته شده است. همزمان، شماری دیگر از ساخت این خانه‌ها و نفس کمک به زلزله‌زده‌گان ستایش کرده‌اند. منتقدان و موافقان شامل نویسنده‌گان، سیاستمداران، روزنامه‌نگاران، مقام‌های حکومت پیشین و شماری دیگر از کاربران شبکه‌های اجتماعی بوده‌اند. فرهاد دریا در پاسخ به منتقدانش نوشته است که این طرح برای مناطق زلزله‌خیز و به هدف گذار از زمستان ریخته شده و این خانه‌ها برای اقامت دایمی ساخته نشده است.
سرپناه‌های پر سروصدا در زنده‌جان؛ چیستی و چرایی ساخت این سازه‌ها
پس از زمین‌لرزه‌ی مرگبار و ویرانگر ۱۵ میزان در زنده‌جان هرات، هزاران نفر کشته، زخمی و بی‌خانمان شدند. در روزهای نخست این زمین‌لرزه علاوه بر کمک‌های نهادها و دولت‌های خارجی، چندین کارزار مختلف برای جمع‌آوری پول و کمک به آسیب‌دیدگان زمین‌لرزه آغاز شد. یکی از این کارزارها با شعار «هرات داغدار است، اما تنها نیست» در نخستین روزهای بی‌جانی زنده‌جان از سوی فرهاد دریا با همکاری روزنامه‌‌های هشت صبح، اطلاعات روز، تلویزیون آمو و شماری دیگر از هنرمندان و فرهنگیان کشور راه‌اندازی شد.
به‌گفته‌ی فرهاد دریا، آوازخوان و ترانه‌سرای کشور، همیاری و همدلی هنرمندان و رسانه‌ها موجب گردآوری حدود ۷۰ هزار دالر امریکایی (۶۹ هزار و ۱۰۰ دالر) برای نیازمندان شد. توسط این پول، فرهاد دریا ۳۷ باب سرپناه اضطراری در روستای «سنجاب وردک‌ها» در زنده‌جان ساخته است. طرح ساخت این سرپناه‌ها توسط انجنیر شکیب شهابی، یکی از انجنیران هرات تدوین و آماده شده و توسط طارق نبی، یکی از شخصیت‌های شناخته‌شده در هرات عملی شده است.
طارق نبی، مسئول عملیاتی این طرح به روزنامه اطلاعات روز میگوید که طرح خانه‌های گنبدی‌شکل یا «ابرخشت» را قبل از آغاز کارزار «هرات داغدار است، اما تنها نیست» آغاز و عملی کرده؛ اما با کمیت کم‌تر. به‌گفته‌ی نبی، وی به‌واسطه‌ی طرح انجنیر شکیب شهابی توانسته بود چند سرپناه را با استفاده از کمک‌های دوستان و اقوامش در خارج از کشور اعمار کند.
وی به اطلاعات روز گفت: «من و انجنیر صاحب شهابی که متخصص این حوزه است، با استفاده از سه هزار و ۸۰۰ دالر امریکایی، کمک‌هایی که مردم بدست ما داده بودند توانستیم چندتا از این سرپناه‌ها را بسازیم. وقتی عکس از این خانه‌ها را به فیس‌بوک خود گذاشتم، پیشنهاد ساخت سرپناه‌های بیشتری را دریافت کردم.»
آن‌گونه که آقای نبی میگوید، طرح ساخت سرپناه‌های اضطراری بیشتر را از سوی آقای نقیب آروین دریافت کرده است و بعدا در مورد آغاز فاز عملی این پروژه از سوی آقای فرهاد دریا پیام دریافت کرده است. «دو یا سه شب بعد از دریافت تماس از آقای آروین، آقای فرهاد دریا به من پیام فرستادند و در مورد این طرح، چگونگی عملی‌کردن و این مسائل پرسان کردند و از من خواستند که مدیریت این پروژه را برعهده بگیرم. بعد از صحبت، من مدیریت این پروژه را قبول کردم.»
به‌باور آقای نبی، با توجه به شرایط موجود و زمستان بسیار سرد و سیه‌بادهای استخوان‌سوز منطقه‌ی «سنجاب وردک‌ها» طرح بدیلی برای آنان وجود نداشت و وی پس از مشوره با چندین فرد متخصص اقدام به ساخت این سرپناه‌های اضطراری کرده است.
حفظ بافت روستایی و نیاز اضطراری به سرپناه
در کنار نیاز عاجل باشندگان سنجاب وردک‌ها به سرپناه، یکی از علت‌های عمده‌ی ساخت این سرپناه‌ها به شکل گنبدی و «ابرخشت» حفظ بافت روستا بوده است. به‌گفته‌ی شکیب شهابی، انجنیر این سازه‌ها، این سرپناه‌ها بافت روستایی در این منطقه را حفظ می‌کنند. به‌گفته‌ی وی، هرگونه مداخله در راستای تحمیل یک نظم هندسی بر یک نظم طبیعی، منجر به بیمار شدن بافت روستایی می‌شود. به‌باور وی، شکل‌یابی روستاها بر اساس مناسبات و تعاملات انسان‌ها با طبیعت است و شکل این کلبه‌ها اصولا از معماری بومی الهام گرفته شده است. وی ساخت این سازه‌ها را اقتصادی، حافظ بافت روستا، پایدار و قابل ساخت در تمام نقاط، عدم ضرورت به نیروی تخصصی می‌داند و معتقد است که در سال‌های آینده این طرح در دیگر نقاط خراسان آریا رونق پیدا خواهد کرد.
وی میگوید که در ساخت این سرپناه‌ها از یک نوع خاک مخصوص استفاده شده و این خاک را از دیگر نقاط شهر هرات به سنجاب وردک‌ها آورده است. وی افزود: «ضمن اینکه نوعیت خاک بسیار مهم است، خاک باید نمناک باشد که البته نمناکی خاک اندازه‌ی خاصی دارد. مقدار مواد افزودنی مثل آهک و دیگر مواد افزودنی نیز به این خاک نمناک افزوده می‌شود که مقدار و استفاده از هریک از این مواد افزودنی دلایل خاص خودش را دارد.»
در همین حال انجنیر طیبه نظریان، استاد دانشگاه داکوتای جنوبی میگوید که ابرخشت (Super adobe) در موقع بحران‌‌های طبیعی مانند زمین‌لرزه و باد یک امر ضروری و نیاز جدی است. وی میگوید که این سرپناه‌ها در مواقع مختلف کاربردهای متفاوت دارد. به‌گفته‌ی او، از این سازه‌ها در موقعیت اضطراری به‌عنوان سرپناه موقت و برای نگهداری دام به‌صورت دائمی و انبار استفاده می‌شود.
وی می‌افزاید که ساخت خانه‌های دائمی با توجه به فصل سرما در این مقطع زمانی کار دشوار و غیرممکن بوده است و به همین دلیل این سرپناه‌ها جایگزین مناسبی برای خیمه‌ها است.
در همین حال کریم‌احمد، یکی از باشندگان سنجاب وردک‌ها در گفت‌وگو با اطلاعات روز میگوید که ساخت این سرپناه‌ها زمستان سرد این منطقه را نسبتا برای او و خانواده‌اش قابل تحمل خواهد کرد. او میگوید که بیشتر اهالی محل از ساخت این خانه‌ها راضی هستند. «زمستان آمده و اگر این خانه‌ها ساخته نمی‌شد بچه‌های ما را سردی امسال می‌کشت. شما خنکی (سردی) سنجو (سنجاب) را ندیده‌اید. زمستان اینجا از تمام هرات فرق می‌کند.»
وی میگوید که زمستان امسال را با این خانه‌ها سپری می‌کند و امیدوار است که تا بهار سال نو خانه‌های دائمی و چند اتاقه که از سوی تجار و خییران کشور ایران در این منطقه اعمار می‌شود، آماده شود.
هزینهی زیاد و نداشتن امکانات
به‌باور منتقدان، ساخت این سرپناه‌ها هزینهی زیادی برداشته است و این خانه‌های گنبدی‌شکل ارزش این مقدار پول را ندارند. عبدالرحیم یارزاده، یکی از فعالان اجتماعی در هرات ضمن انتقاد از مقدار پول هزینه‌شده برای این خانه‌ها از نداشتن امکانات رفاهی مانند حمام، تشناب و آشپزخانه در این سرپناه‌ها انتقاد می‌کند. به‌باور وی، ارزش مجموعی این سرپناه نزدیک به ۲۰ هزار دالر است درحالی‌که به‌گفته‌ی مسئولان این پروژه، برای ساخت این سرپناه‌ها حدود ۷۰ هزار دالر هزینه شده است.
وی به اطلاعات روز میگوید که بی‌برنامگی و عدم مدیریت درست، پول‌های کمک‌شده‌ی مردم را به هدر داده است. به‌گفته‌ی وی، مردم و مخصوصا هراتیان بیرون کشور به امید دسترسی مردم به خانه و امکانات این پول را کمک کرده‌اند؛ اما به قول وی، «چند آقازاده» این کمک‌های مردمی را هدر داده است. وی افزود: «شما یک‌بار به سایت سر بزنید، می‌بینید که یکی پنج دالر، یکی ۱۰۰ دالر و یکی ۵۰۰ دالر کمک کرده و در مجموع بیش از هزار و ۲۰۰ نفر این کمک‌ها را فرستاده‌اند. آخرش هم چند دانه تنور به مردم ساختند.»
در همین حال، عبید حمیداللهی، روزنامه‌نگار باور دارد که ساخت این سرپناه‌ها باوجود هزینهی زیاد، می‌تواند سرپناه خوبی برای زمستان سرد امسال باشد. وی ساخت این سرپناه‌ها را از دو منظر قابل بحث می‌داند: «منظر اول بحث نیاز جدی به این سرپناه‌ها است. این سرپناه‌ها که جایگزینی برای خیمه‌ها (چادرها) هستند، می‌توانند باشندگان این روستا را از باد و باران ناشی از فصل سرما و حتا زمین‌لرزه‌های احتمالی نجات دهند.»
به‌گفته‌ی حمیداللهی، هزینهی مصرفی حدود هزار و ۷۰۰ دالر برای هر یک از این سرپناه‌ها زیاد بوده؛ اما این را باید پذیرفت که این سرپناه‌ها در منطقه‌ی دورافتاده واقع شده و هزینه‌هایی که برای نقل و انتقالات به مصرف رسیده و با توجه به سرعت در کار منطقی است که مبلغ بیشتر از آنچه که در شرایط نورمال باید هزینه می‌شد، به مصرف رسیده است. وی باور دارد که با توجه به زمستان و سیه‌بادهای این منطقه، «طرح بدیلی» وجود نداشته است.
مسئولان عملیاتی این پروژه هزینه‌های زیاد این سرپناه‌های اضطراری را وابسته به دورافتاد‌گی منطقه از شهر، نرخ بلند خاک مخصوص و مزد زیاد کارگران ماهر می‌دانند. طارق نبی، مسئول این پروژه به اطلاعات روز میگوید که بخش کلان هزینه‌شده روی این سرپناه‌ها را مزد کارگران و خاک مخصوص تشکیل داده و تنها ۴۰ الی ۵۰ هزار افغانی برای هر خانه مصرف شده است.
وی افزود: «ما کارگران را از هرات به روستای سنجاب روزانه می‌بردیم. بیش از ۱۵۰ نفر کارگر مصروف کار بودند و به‌خاطر سردی طاقت‌فرسای هوا اکثر کارگران از کار فرار می‌کردند. خود مردم محل هم حاضر نبودند کار کنند چون آنان مصروف کار روی کاریز آب شان بودند.»
کارزار «هرات داغدار است، اما تنها نیست» حدود سه ماه پیش جهت جمع‌آوری کمک برای آسیب‌دیدگان زمین‌لرزه‌ی هرات از سوی شماری از هنرمندان، فرهنگیان و رسانه‌ها راه‌اندازی شد. در نتیجه‌ی این کارزار حدود ۷۰ هزار دالر امریکایی جمع‌آوری و برای ساخت ۳۷ سرپناه در روستای سنجاب‌وردک‌ها در ولسوالی زنده‌جان هرات هزینه شد. پیش از این نیز ساخت سرپناه اضطراری با استفاده از معماری بومی و به‌گونه‌ی گنبدی‌شکل در کشورهای ایران، ترکیه، شیلی و بنگله‌دیش اجرا و عملی شده بود.
روند توزیع خانه های نو ساخت به زلزله زده ها در هرات آغاز شد
سه ماه پس از نخستین زلزلۀ مرگبار در ولایت هرات، ظاهراً روند ساخت خانه‌ها برای زلزله‌زدگان روستای قلعۀ نوک ولسوالی زنده‌جان تکمیل شده است.
شماری از باشندگان این روستا به رادیو آزادی گفتند، روز چهارشنبه برای ۳۳ خانواده در روستای قلعۀ نوک خانه توزیع شد.
فیض‌الله، باشندۀ این روستا به رادیو آزادی گفت:
“ما خانه دریافت کردیم، به تعداد ۳۳خانه و یک مسجد جور کرده بودند، این‌ها را به ما تحویل دادند، پیش از این در خیمه‌ها بودیم، وضعیت ما بسیار خراب بود، کسی خیمه داشت و کسی نداشت، ما خیمه نداشتیم. یک مشکلی داریم که دور خانه‌ها دیوار نشده و دستشویی ساخته نشده است.”
محمد امیر، وکیل روستای قلعۀ نوک هم با تأیید این موضوع گفت، در این قریه اکنون هیچ کس در خیمه زندگی نمی‌کند و به همه خانه توزیع شده است.
او به رادیو آزادی گفت:
“دو خانه یک آشپزخانه، حمام و یک دهلیز ۳ در ۴ است، به همان کسانی که زن و بچه داشته و یک خانه‌وار بوده به هر کدام خانه داده شده است.”
اما شماری دیگر از زلزله‌زدگان که خانه‌هایشان در این زلزله‌ها ویران شده، می‌گویند، تا کنون در زیر خیمه‌ها زندگی می‌کنند و روند خانه‌سازی به کندی پیش می‌رود.
آنان می‌گویند، به دلیل هوای سرد و نبود سهولت‌ها و امکانات، زندگی در زیر خیمه دشوار است.
غلام حسن، باشندۀ روستای نائب رفیع ولسوالی زنده‌جان ولایت هرات به رادیو آزادی گفت:
“تا هنوز خانه‌ها به مردم تقسیم نشده، چون ساخت خانه‌ها تکمیل هم نشده، تقریباً همین حالا ۴۰ خانه کم است، همان خانه‌هایی هم که ساخت و ساز‌شان شروع است، آنها هم تکمیل نشده، تقریباً شاید یک ماه دیگر وقت بگیرد، هوا هم خیلی سرد است، هنوز داخل خیمه‌ها هستیم به سختی می‌گذرد.”
اینکه خانه‌های ساخته شده در قریۀ قلعۀ نوک از سوی کی ساخته شده و هزینۀ آن چقدر است و چرا روند خانه‌سازی به زلزله زده‌گان در روستاهای دیگر به کندی پیش می‌رود؟ در این موارد از نثار احمد الیاس، سخنگوی والی حکومت طالبان در هرات پرسیدیم، اما او تا زمان نشر این گزارش به پرسش‌های ما پاسخ نداد.
اما تلویزیون ملی در کنترل حکومت طالبان گزارش داده این خانه‌ها به کمک کارمندان ادارۀ استخبارات حکومت طالبان ساخته شده است.
شکایت زلزله‌زدگان هرات در مورد سرپناه درحالیست که بخش افغانستان سازمان ریلییف اسلامی روز گذشته در صفحۀ ایکس خود گفته که کار ساخت ۷۲ خانه را در روستای غارموشک ولسوالی زنده‌جان شروع کرده است.
در ماه اکتوبر گذشته زلزله‌های شدیدی هرات را لرزاندند که زلزله‌های هفتم، یازدهم و پانزدهم این ماه شدیدتر از همه بودند.
به اساس گزارش دفتر هماهنگی امور بشردوستانۀ سازمان ملل متحد (اوچا)، بیش از ۴۸ هزار خانه در زلزله‌های هرات آسیب دیده اند که از این میان حدود ۱۰ هزار خانه به گونۀ کامل ویران شده است.
زلزله زده گان هرات در انتظار دریافت کمک به ساختن خانه های خود اند
خانواده های آسیب دیده از زلزله در هرات همچنان در زیر خیمه ها زندگی می کنند و هنوز خانه و سرپناهی ندارند.
جلیل احمد، یکی از باشنده آسیب دیده از زلزله در ولسوالی زنده جان هرات به خبرگزاری رویترز گفت که با هوای سرد زمستان، زندگی در خیمه خیلی دشوار است:
«یک هفته پیش رحمت خدا شد، باران بارید. ما همه به زیر آب رفتیم.آب به زیر همین خیمه ها سرازیر می شد.»
بی بی گل یکی دیگر از اهالی روستای سیاه آب زنده جان هرات می گوید:
«مسئولان باید به جای روستاییان به ساخت خانه ها خود بپردازند، تا ما راحت شویم، موادسوخت بدهند ، آسوده تر شویم، به خانه های خود برویم و بر سر زندگی و جای خود باشیم .»
بر اساس گزارش ها تقریبا ۱۵۰۰ کار گر روستایی در بدل پول سرگرم ساخت این خانه ها اند.
هزینه اکثر این خانه ها از پول تاجران ملی و چند تن دیگر، فراهم گردیه است.
حداقل ۳۰۰۰ خانه در ولسوالی زنده جان هرات در نتیجه زلزله ویران شده است.
اما انجینران که در آنجا سرگرم کار اند، می گویند که هوا در این منطقه کوهستانی سرد شده می رود و از این به بعد، کار ساختمانی هم برایشان سخت و دشوار است.
نثار احمد الیاس، سخنگوی والی طالبان در هرات به رویترز تایید کرد که کار ساختن خانه ها جریان دارد.
«کار ساختمانی بالای نزدیک به ۳۰۰۰ خانه در منطقه زنده جان عملا آغاز شده . اعمار برخی از منازل در مرحله اول ساخت قرار دارند، تعدادی دیگر ۵۰ درصد و در شماری روستاها ۹۰ درصد تکمیل شده اند.»
هرات در ماه اکتوبر امسال شاهد چندین تکان زلزله شدید بود که قوی ترین آنها در ۷، ۱۱ و ۱۷ اکتوبر رخ دادند.
سازمان صحی جهان گفت که در نتیجه این زلزله ها در هرات دست کم ۱۵۰۰ تن کشته و بیش از ۲۰۰۰ تن دیگر زخمی شدند که بیشتر کشته شده ها و مجروحان، زنان و کودکان بودند.
بر اساس گزارش ها، زلزله در مجموع ۴۳ هزار نفر را، متأثر ساخت .
سازمان ملل در ابتدا حدود یکصد میلیون دالر برای کمک به این افراد، تقاضا کرده بود.
ملل متحد: زنان و دختران زلزله زده هرات به حمایت روانی نیاز دارند
صندوق جمعیت سازمان ملل متحد میگوید که افزایش رویدادهای طبیعی در افغانستان و نیازهای مهاجران عودت کننده، دختران و زنان افغان را به نقطۀ شکست می‌کشاند.
این اداره روز چهارشنبه در گزارشی نوشته است که پس از زلزلۀ هرات و در آستانه بازگشت مهاجرین افغان از پاکستان، بیشتر افراد متاثر از جمله زنان حامله نیاز به درمان فیزیکی و روانی دارند.
در این گزارش که در بارۀ زلزۀ هرات نوشته شده، بیشتر تمرکز آن بر دختران و زنان است و گفته شده که برخی از زنان آواره از بابت ویران شدن خانه‌هایشان نگران هستند و برخی از آنها نیز مسئولیت تداوی مجروحان خود و مسئولیت تمام خانواده را به عهده دارند.
پیو اسمیت، رئیس صندوق جمعیت سازمان ملل متحد برای آسیا پسفیک میگوید:
“بسیاری از زلزله زده‌ها از جمله زنان حامله آسیب دیده اند، علاوه بر صدمات جسمی، مشکلات روانی نیز پیدا کرده اند. این دختران و زنان رنج می‌برند و رنج‌شان بخاطر این است که خانواده‌هایشان از بین رفته، خانه‌هایشان از بین رفته، تمام زندگی‌شان از بین رفته است. آنها به شدت به حمایت روانی برای کمک به مبارزه و بازسازی زندگی خود نیاز دارند.”
بر اساس معلومات صندوق جمعیت ملل متحد، ۴ زلزله که از ۷ تا ۱۵ اکتوبر رخ داده، ۱.۶ میلیون نفر را تحت تاثیر قرار داده و اکنون که بیش از دو ماه از این زلزله‌ها می‌گذرد، هنوز هم ۷۶۰۰۰ زن از جمله ۳۸۰۰۰ دختر به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند تا از این فاجعه بیرون شوند.
برخی زلزله‌زدگان هرات نیز از وضعیت بد شان شکایت دارند.
شهزاد، یکی از باشندگان ولسوالی زنده‌جان به رادیو آزادی گفت:
“مشکلات زیادی داریم، حالا شب را روی زمین سرد می‌گذرانیم. حال ما را شما و خدا می‌دانید که ما در چه وضعیتی هستیم. خانه، زمین و همه چیزمان را از دست دادیم.”
پیش از این هم برخی زلزله‌زدگان هرات در گفت‌وگو با رادیو آزادی از نبود سرپناه و نیازمندی‌شان به کمک‌های بشردوستانه شکایت کرده بودند.
صندوق جمعیت سازمان ملل متحد نیز در گزارش خود از بازگشت مهاجران افغان از مسیر تورخم و سپین بولدک که بسیاری از آنها نیازمند کمک‌های صحی و روانی هستند، نیز نوشته است.
این اداره افزوده که در هر دو طرف گذرگاه مراکز صحی عاجل را ساخته است تا امکانات صحی را برای همه از جمله زنان حامله فراهم کند.
پیش از این هم شماری از نهادهای دیگر سازمان ملل متحد از جمله سازمان جهانی صحت از افزایش بیماری‌های ساری و افزایش فشار بر بخش صحی پس از زلزلۀ هرات و ورود مهاجرین بازگشته از پاکستان ابراز نگرانی کرده اند.
۹۰ درصد قربانیان زلزله خراسان آریا را زنان و کودکان تشکیل می‌دهند
- نویسنده : قیام خوراسانی
- منبع خبر : اطلاعات روز ، شبکه های اجتماعی
