خلف بن أحمد الحبتور، رئیس شرکت الحبتور گفته است که وی زمینه تحصیلات عالی صد تن از دانشجویان دختر خراسانی را در دانشگاه دبی فراهم کرده است.دانشگاه دبی فراهم کرده است.
به گفته این دانشجویان، قرار بود امروز ۷۰ تن از آنها که بلیتهای شان آماده شده بود در یک پرواز به دبی بروند.
یک تن از این دانشجویان به بیبیسی گفت: « صبح امروز وقتی با چمدانهایما وارد فرودگاه شدیم، برای همه ما از سوی شرکت هوایی کارت پرواز داده شد اما زمانیکه در آخرین مرحله پرواز قرار داشتیم، یکی از مسئولان فرودگاه ما را مورد بازپرسی قرار داده و دستور داد که فرودگاه را ترک کنیم».
بر اساس شماری از این دانشجویان، به ۱۲ تن از دانشجویان دختر که همراه مرد « محرم» هم داشتند اجازه پرواز داده نشد.
شماری از آنها به بیبیسی گفتند که از هشت ماه به این سو به کمک مالی خلف بن أحمد الحبتور، در بورسیههای دانشگاه دبی پذیرفته شدهاند و قرار بود که امروز به مکانی که برای آنها فراهم شده است منتقل شوند.
طالبان دانشگاهها را در افغانستان به روی دختران بستهاند و برای این دانشجویان دختر این فرصتی برای ادامه تحصیل بود.
پایان پادکست
خلف بن أحمد الحبتور، رئیس شرکت الحبتور که مالک یک شرکت ساختمانی در دبی است، به این تصمیم طالبان واکنش شدید نشان داده خواستار تجدید نظر حکومت طالبان و مداخله کشورهای مختلف برای فراهم شدن سفر این دانشجویان به دبی شده است.
او در یک پیام ویدویویی گفته است:«امروز صبح من به دفترم آمدم و ازاین تصمیم طالبان به حیرت افتادم.»
او میافزاید: «زمینه تحصیلات این صد دختر دانشجوی افغان را من فراهم کردهام. ما تمام امکانات را برای این دختران فراهم کردهایم، بلیتهایشان را خریدهایم، زمنیه اسکان، مراقبتهای بهداشتی، ترانسپورت و تامین امنیت شان را فراهم کردهایم…در مورد تحصیلات آنها با رئیس دانشگاه دبی صحبت شده است. نمایندگان پلیس دبی و وزارت خارجه، بخش مهاجرت و فردوگاه همه در مورد سفر و تحصیلات این دختران در دبی در جریان هستند.»
آقای الحبتور میگوید: «من نمیدانم چطور طالبان در این مورد تفاوت قایل میشوند. در عصر حاضر زنان و مردان با هم مساویاند. مساوات میان زنان و مردان حتی پیش از زمان حضرت مسیح وجود داشته است. پس از بعثت اسلام نیز همین گونه بوده است. نمیدانم که طالبان چه نوع تفسیری از دین دارند؟»
او در ادامه میگوید: «من امروز از این تصمیم طالبان بسیار غمگین هستم. امیدوارم که حکومت طالبان روی این تصمیم خود تجدید نظر کنند و اجازه بدهند که این دختران برای تحصیلات خود به دبی بیایند. این دختران حق دارند که تحصیل کنند. آنها حق دارند هر کاری را که مردان اجازه دارند، انجام بدهند و هیچگونه استثنایی در این مورد وجود ندارد.»
او با تاکید از حکومت طالبان میخواهد به این دختران اجازه سفر برای تحصیلات بدهد.
هر چند مقامات طالبان تا کنون در این زمینه چیزی نگفتهاند اما رهبر طالبان قبلاً با صدور فرمانهایی سفر دختران و زنان افغان بدون همراه مرد را «غیر شرعی» خوانده و منع کرده است.
«از بازگشت به خراسان آریا میهراسیم»
همزمان با منع سفر داشجویان دختر به دبی، برخی دیگر از دختران دانشجوی خراسان آریا که دورههای تحصیلی خود را در کشورهای آسیای میانه به پایان رساندهاند به بیبیسی گفتهاند که از بازگشت به خراسان آریا تحت حاکمیت طالبان میهراسند.
شماری از این دختران گفتهاند که وقتی دو سال پیش میخواستند به قزاقستان و قرقیزستان بروند حاکمیت طالبان اجازه نداد که آنها از فرودگاهها به این کشورها سفر کنند.
شماری از این دانشجویان که نمیخواهند به دلایل امنیتی نامی از آنها برده شود به بیبیسی گفتند دو سال پیش وقتی وارد فرودگاه کابل شدند تمامی مشخصات آنها به شمول نام، نشانی و عکسهای گذرنامههایشان در ذخیر اطلاعات فرودگاه کابل که از سوی مسئولان طالبان کنترل میشود ثبت شد و به آنها هشدار داده شد که از سفر بدون همراه مرد به خارج اجتناب کنند.
یکی از آنها به بیبیسی گفت: «وقتی گروه سی نفره ما دو سال پیش از فرودگاه از سوی طالبان برگشتانده شد چارهای نداشتیم جز اینکه از راههای زمینی و مسیرهای دشوار گذر به کشورهای همسایه برویم و از آنجاها به سوی مقاصد مان پرواز کنیم».
وی گفت: «حالا که تحصیلات دوساله مان به پایان رسیده است در بیم و نگرانی به سر میبریم که اگر به افغانستان برگردیم با در نظر داشت آن اطلاعات طالبان ما را مورد بازجویی و بازداشت قرار خواهند داد.»
شماری از این دختران دانشجو در عین حال میگویند در حالی که در رشتههای تحصیلی مختلف ظرف سالیان گذشته به سختی درس خوانده و تخصص گرفتند، در خراسان آریا برای آنها زمینه کار میسر نیست چون حاکمیت طالبان زنان و دختران را از کار در تقریباً همه ادارات منع کردهاند.»
از زمان بازگشت طالبان به قدرت در ۱۵ آگوست/اوت ۲۰۲۱ دساتیر محدودکننده زیادی علیه زنان صادر کردهاند.
محدودیتهای وضع شده از سوی طالبان برای زنان شامل چهار حوزه اصلی است: محرومیت از سیاست، محدودیت حضور یا فعالیت در فضای عمومی، ممنوعیت ادامه تحصیل و محدودیت در حق کار.
با وجودی که این محدودیتها بر زنان و دختران افغان در حاکمیت نخست طالبان نیز اعمال شده بود، اما در دو دهه پس از سرنگونی رژیم قبلی طالبان در سال ۲۰۰۱، در زمان دولتهای جمهوری حامد کرزی و محمد اشرف غنی تلاشهایی برای مشارکت بیشتر زنان در سیاست و اجتماع صورت گرفت.
در این دو دهه شماری از کرسیهای پارلمان نیز به زنان اختصاص داشت و زنان در سمتهای مختلف از جمله وزیر، سفیر، والی و شهردار خدمت میکردند.
ظرف دو سال گذشته هر چند جامعه جهانی و سازمان ملل بارها خواستار لغو محدودیتهای طالبان علیه زنان شدند اما رهبری طالبان همواره این درخواستها را «مداخله در امور داخلی افغانستان» خوانده از تصامیم خود عقبنشینی نکردند.
- نویسنده : قیام خوراسانی
- منبع خبر : BBC