چندین منبع خبری امروز جمعه ۲۱ مهر/میزان از وقوع انفجار در مسجدی در شهر پلخمری ولایت بغلان، واقع در شمال کابل خبر دادند. هنوز آماری از تعداد کشته‌ها و زخمی‌های این حادثه در دست نیست اما تصاویر اولیه منتشر شده از انفجار مسجد شیعیان این شهر حاکی از تلفات این انفجار است.
نتشر شده در :
خبرگزاری رویترز وقوع انفجار در مسجد «امام زمان» پلخمری در حین برگزاری نماز جمعه را تایید کرد و نوشت که مجروحان این حادثه در حال انتقال به شفاخانه هستند.
این خبرگزاری به نقل از یکی از مسئولان محلی طالبان به نام مولوی هاشمی نوشت که مقامات این گروه در حال بررسی ماهیت این انفجار هستند.
بلال کریمی، معاون سخنگوی طالبان در گفتگو با خبرگزاری فرانسه این انفجار را «به شدت محکوم» کرد اما از ارائه اطلاعات بیشتر در این باره خودداری نمود.
هنوز هیچ گروهی مسئولیت این انفجار را بر عهده نگرفته است.
داعش مسئولیت انفجار مسجد شیعیان در خراسان آریا را به عهده گرفت
- ۲ مهر ۱۴۰۲ – ۰۹:۱۵
گروه تروریستی داعش با انتشار پیامی مسئولیت انفجار در مسجد شیعیان در ولایت بغلان خراسان آریا را به عهده گرفت.
به گزارش دفتر منطقه‌ای خبرگزاری تنسیم ، گروه تروریستی داعش مسئولیت حمله به مسجد شیعیان در شهر «پلخمری» مرکز ولایت بغلان در شمال‌شرق خراسان آریا را برعهده گرفت.
روزنامه نیویورک تایمز نیز با انتشار تصویری اظهار داشت این حمله توسط عامل انتحاری انجام شده است.
این عامل انتحاری هنگام برگزاری نماز جمعه در مسجد «امام زمان» در منطقه «سیلو» به نمازگزاران حمله کرد.
منابع مردمی نیز در گفتگو با رسانه‌ها، انفجار مسجد را در نتیجه حمله انتحاری اعلام کردند.
به گزارش اطلاعات روز، منابعی در بیمارستان ولایتی بغلان گفتند شمار شهدای این حادثه به ۲۱ نفر و زخمی‌ها نیز به ۴۰ نفر افزایش یافته است.
برخی منابع نیز اظهار داشتند در این انفجار ۳۰ نفر شهید و ۵۰ تن دیگر زخمی شده‌اند.
بیل نداشتیم که بچه‌ام را از زیر آوار بیرون بیاوریم»
- ضیا شهریار و فواد مسیحا
- بی‌بی‌سی
معصومه قصد داشت برای سیر کردن گوسفندانش به بیرون برود که به هوا پرتاب شد. سپس خانه روی خانواده‌اش فروریخت. چیز بعدی که این زن ۴۵ساله به یاد می‌آورد این است که مادرشوهرش او را از زیر آوار بیرون می‌کشد.
او با توصیف زلزله‌ای که صبح شنبه در خانه‌اش در روستای نایب رفیع در ولسوالی زنده جان هرات رخ داد، به یاد می‌آورد: «خانه دور سرم چرخید و من سه تا چهار بار به اطراف پرت شدم تا اینکه خودم را در زیر تلی از خاک مدفون شده یافتم.»
معصومه وقتی متوجه شد که این فاجعه جان دختر بچه‌اش را گرفته است، ویران شد. او با صدایی غم‌زده می‌گوید: «دختر شیرخوارم به زیر خاک رفت.»
او نمی‌داند شش فرزند دیگرش کجا هستند. معصومه می‌افزاید: «نمی‌دانم اصلاً زنده هستند یا مرده، با کسی هستند یا در کمپ هستند. در روستای ما ۳۰۰ تا ۴۰۰ خانه وجود داشت که همه آنها از بین رفته‌اند.»
سه زمین لرزه بزرگ در کمتر از یک هفته غرب افغانستان را لرزاند که به گفته سازمان ملل بر اثر آن بیش از ۲ هزار نفر کشته و نزدیک به ۱۸۰۰ تن زخمی شدند. همه این زمین‌لرزه‌ها ولایت هرات را در غرب کشور تحت تاثیر قرار داد.
منبع تصویر، GETTY IMAGES
زمین لرزه‌ها مسیرهای ورود به منطقه را مسدود کرد و رساندن کمک‌ها را به آسیب‌دیدگان با تاخیر مواجه ساخت. در بیشتر روستاها مردم با دست خالی به جستجوی بازماندگان و بازیابی اجساد متوسل شده‌اند.
شیما ۲۵ ساله که توسط همسایه‌‌اش در روستای سیاه آب نجات داده شده است، می‌گوید: «ما حتی بیل نداشتیم تا دختر بچه‌ام را از زیر خاک بیرون بیاوریم. او را از دست دادیم. خانه روی ما فرو ریخت.»
مقاله‌ای که در سال ۲۰۲۱ در «مجله مطالعات خطرات بلایای طبیعی» منتشر شد، نشان می‌دهد که اکثر خانه‌ها در مناطق روستایی افغانستان یا از خشت پخته ساخته شده‌اند یا آجرهای گل خشک شده در آفتاب که در برابر زلزله به شدت آسیب‌پذیر هستند.
به گفته سازمان ملل بیش از ۹۰ درصد از کشته شدگان زمین‌لرزه‌های اخیر هرات زنان و کودکان بودند.
صدیق ابراهیم، از صندوق کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) در بیانیه‌ای این نهاد گفته است: «زنان و کودکان اغلب در خانه هستند، از خانه مراقبت می‌کنند و از کودکان مراقبت می‌کنند، بنابراین زمانی که منازل فرو می‌ریزند، آنها بیشترین آسیب‌پذیری را دارند.»
این اتفاقی بود که برای خانواده کبرا در روستای کشکک ولسوالی زنده جان رخ داد. این دختر ۱۷ ساله ۱۳ عضو خانواده خود از جمله مادر، یک خواهر، یک خاله و سه خواهرزاده خود را از دست داد. کمر و پای کبرا در این فاجعه شکسته‌اند.
او از روی تخت بیمارستان در شهر هرات به بی‌بی‌سی گفت: «ما همه در داخل خانه بودیم و هیچ فرصتی برای نجات خود نداشتیم.»
پایان پادکست
خانواده مینا که در همان روستای معصومه زندگی می‌کنند، نیز از این فاجعه به شدت آسیب دیده‌اند. خانه‌های متعلق به آنها فروریخت. او می‌گوید گوش‌اش را به زمین چسباند تا نشانه‌هایی از زندگی را بشنود.
او توضیح می‌دهد: «من بستگانم را با صدای گریه و ناله شان پیدا کردم. فرزندانم زیر آوار بودند و کسی نبود که به داد آنها برسد.»
در نهایت پسر برادر شوهرش به کمکش آمد و با هم توانستند ۱۰ کودک را از زیر آوار بیرون بکشند. اما سه پسر، دو نوه و پدرشوهرش جان خود را از دست دادند. مینا و خانواده‌اش به اردوگاه مهاجران در شهر هرات منتقل شده‌اند. دو تن از دختران وی به دلیل جراحات ستون فقرات در بیمارستان بستری هستند و حال یکی از پسرانش نیز وخیم است.
سحر حیدری پرستار جوان در تنها بیمارستان دولتی هرات از اولین ساعات حادثه با ما در تماس بود. سحر به بی‌بی‌سی گفت در بیست‌وچهار ساعت اول وضعیت بیمارستان فاجعه‌بار بود.
او گفت: «سردخانه دیگر جا نداشت. مجبور شده بودیم جنازه‌ها را روی هم در کف زمین بگذاریم. تعدادشان خیلی زیاد بود. از کودک شیرخواره تا پیر هفتاد ساله، همه آنجا روی هم افتاده بودند».
منبع تصویر، GETTY IMAGES
بیمارستان هرات، ظرفیت پذیرش آن همه کشته و زخمی را نداشت، نه جا و امکانات کافی بود و نه هم دارو به اندازه نیاز موجود بود. بیمارستان حتی آب آشامیدنی برای آن همه مراجعه‌کننده نداشت.
او می‌گوید حالا به شدت احساس افسردگی می‌کند: « چند روز کار بی‌وقفه و دیدن آن همه کشته و زخمی، حال روحی ما را هم بد کرده است. شنیدن این داستان‌ها آسان نیست. هر کس اینجا آمده، قصه‌ای پردرد از فاجعه‌ای دارد که عزیزی را از او گرفته. او می‌گوید و اشک می‌ریزد، ما می‌شنویم و اشک می‌ریزیم.»
عبدالغنی برادر، معاون نخست‌وزیر حکومت طالبان در سفری به هرات در ۹ اکتبر گفت که حکومت در حال ارائه «کمک های فوری فوری» است، اما این گروه درخواست کمک‌های بیشتر از جامعه بین المللی کرده است.
سازمان‌های بشردوستانه می‌گویند که واکنش به این زلزله ویرانگر و روند کمک‌رسانی به آسیب‌دیدگان کند بوده است، زیرا بسیاری از کشورها تمایلی به تعامل مستقیم با حکومت طالبان ندارند. همچنین توجه جهانی در جاهای دیگر از جمله درگیری اسرائیل و غزه متمرکز شده است.
- نویسنده : قیام خوراسانی
- منبع خبر : BBC rfi و تنسیم
